"...ağaçlar mevsimleri deviriyor, insan geçip gidiyor; geçmiş, bir su birikintisi gibi kuruyor güneşi görünce."

yağmur birçok hikâyenin başlangıcıdır ölüm dedikse bildik bir yolculuğa çıkıyor herkes sarı bir kurdela takılıyor yakamıza sarı bir kurdela şairsem sallanır vakit kandil gibi ölüm ürperten bir aşkın adı aslında ey aşk ey kendini uçurumlara vurmuş kuşların öyküsü işte ellerimi kanatarak geçiyorum kıyından sırtına dağlar vurulmuş hatıralar ve keskin bir hüzne çarpıyor yüreğim

Naftalin Kokusu ile...

-Kâmil Aydoğan’a- I. Gecenin gözlerinde gördüm Ellerinden tutup, kapıdan çıkıp gitti ruhun Bir dua vardı dilinde kadının Göz göze geldik